Een scheiding, wat nu?!
Wanneer duidelijk wordt dat er gescheiden gaat worden, spelen daarbij vele emoties een grote rol. Om hierin een goede weg te vinden, heeft TNO een training voor ouders ontwikkeld.
De ontzetting, onthutsing, het verdriet en de grote verwarring bij mensen wanneer duidelijk wordt dat er gescheiden gaat worden. Het is voor iedereen verschrikkelijk. Op dat moment in elk geval. Hopelijk en meestal worden dingen op de lange termijn beter en rustiger.
Op die momenten heb ik er soms bij gezeten. De hoop in relatietherapie is natuurlijk dat het weer lukt om de relatie nieuw leven in te blazen. Soms echter lijkt een van beide partners het nodig te hebben om duidelijk te kunnen zijn over het willen beëindigen van de relatie en soms is het de conclusie na een traject van proberen.
Aangezien mijn hart ligt bij gezinnen, ben ik dan in gedachten bezig met de kinderen. Eigenlijk doe ik veel van de relatietherapie ook voor de kinderen. Hoe kan ik hen helpen om gelukkige, rustige en goed samenwerkende ouders te krijgen? Wanneer mensen uit elkaar gaan, bied ik dan ook altijd aan om mee te denken in het vervolgtraject en waar nodig te blijven ondersteunen.
Veel mensen zijn in staat om dit zelf vorm te geven. En gelukkig lukt het veel stellen om hier samen uit te komen op een manier waarbij de kinderen niet belast worden. Natuurlijk krijgen de kinderen hier van alles van mee, dat kan ook niet anders. Maar ouders die hun problemen met elkaar en met andere volwassenen bespreken en niet met de kinderen, maken al een groot verschil.
Om hierin een goede weg te vinden, heeft TNO een training voor ouders ontwikkeld. Die wordt als groepstraining aangeboden, maar is ook gratis online te volgen, middels een te downloaden pdf bestand. Het is een mooi vormgegeven training, met uitleg, video’s van ervaringsdeskundige ouders en hulpverleners en adviezen. Een laagdrempelige manier voor ouders om zich in de materie te verdiepen. Voor iedereen die zelf geïnteresseerd is of die mensen erop zou willen wijzen;
Nu zijn we er klaar mee
Het einde lijkt in zicht. In positieve zin dan gelukkig. Het einde van de coronamaatregelen. En misschien wel van het coronatijdperk. Of toch niet?
De meeste Nederlanders bevinden zich momenteel ergens tussen hoop en vrees als het gaat om het opheffen van de coronamaatregelen. Wat een opluchting. Maar is het blijvend? Of is het een intermezzo tussen crises in? Maar behalve wat er in het hier en nu speelt is in sommige thuissituaties
vooral de impact van de afgelopen jaren voelbaar.
De Nederlandse Verenging voor Relatie- en Gezinstherapie schrijft dat binnen 10% van de relaties en gezinnen deze impact negatief is en relatieproblemen toegenomen zijn. Deze conclusie is gebaseerd op een onderzoek wat gedaan is door de NVRG en EFT (Emotionally Focused Therapy) Nederland in samenwerking met de Radboud Universiteit. De verwachting is zelfs dat dit percentage op de lange termijn nog toe zal nemen. Stress en spanning, het ontbreken van een steunsysteem en het binnen een relatie niet goed kunnen hanteren van deze stress zijn belangrijke factoren voor de relatieproblemen door de coronacrisis.
En misschien is dat eigenlijk nog niet eens het meest verbazingwekkend. Want de impact en heftigheid van de omstandigheden in de afgelopen jaren zijn door bijna iedereen in meer of mindere mate gevoeld. Het meest schrijnende is eigenlijk dat het bespreken van relatieproblemen of het hulp zoeken zo enorm achterblijft bij de conclusie dat deze problemen er zijn. Partners die niet op één lijn zitten in hulpbehoefte, gebrek aan financiële middelen, wachtlijsten of weinig vertrouwen in de hulpverlening spelen hierbij een rol.
Informatievoorziening over mogelijkheden tot hulp, het bespreekbaar maken en daarmee het wegnemen van aannames en vooroordelen ten opzichte van de hulpverlening spelen hierin een positieve belangrijke rol. Dus mocht je als gezinslid, als partner of als professional iets herkennen in deze schets lees dan zeker hier eens het hele artikel en de onderzoeksresultaten:
Impact coronacrisis op relaties en gezinnen onderzocht samen met NVRG en EFT
Wie weet komt het einde van het coronatijdperk dan straks echt in zicht.
Koester de sleur
Heb je het ook gemerkt? De vakantie was heerlijk en het was ook jammer dat het weer afgelopen was. En tegelijkertijd ervaarde je weer rust, ruimte en overzicht toen de regelmaat weer terugkeerde na afloop van die vakantie. Rituelen en tradities geven houvast.
Rituelen en tradities zijn belangrijk. Je merkt het al aan kleine kinderen. Iedere avond hetzelfde bedritueel maakt het voorspelbaar voor een kind en zorgt ervoor dat het goed gaat slapen. Denk je even snel één van de onderdelen van het ritueel over te slaan ben je uiteindelijk vaak langer bezig omdat je kind het feilloos doorheeft. Voor volwassenen is het niet heel veel anders, maar merk je het zelf vaak niet meer op. Totdat je een keer niet kunt douchen op het tijdstip dat je dat gewend bent of er geen koffie voor handen is op jouw koffietijd. Feitelijk is er natuurlijk niks aan de hand maar je kan er maar zo flink van ontregeld raken.
Hetzelfde geldt voor tradities. Ze geven houvast, overzicht en vaak plezier. Waar rituelen een dagelijkse gang van zaken kunnen zijn, zijn tradities vaker gebonden aan speciale momenten. Tradities kunnen bestaan binnen relaties, gezinnen, steden, landen en culturen. Tradities zorgen voor verbondenheid en voegen waarde toe aan onderlinge relaties. Vaak wordt bij tradities gedacht aan grootse momenten als nationale feestdagen, maar tradities kunnen evengoed heel klein en persoonlijk zijn. Altijd dezelfde slingers op een verjaardag. Of altijd dezelfde taart als er visite komt. Zo zag ik ons ‘pizza-eten op de bank’ als iets dat ging over gemak vanwege de moeheid aan het einde van de week. Tot mijn dochter laatst opmerkte dat ‘dat toch ons ritueel is?’. Ze bleek de gezelligheid van deze afwijking op de regel te waarderen en was er gehecht aan geraakt. Als je nog niet zozeer persoonlijke tradities hebt kan het echt iets toevoegen om die te creëren en samen te bedenken.
Dus het is zeker jammer dat de vakantie (wat een traditie op zich kan zijn) voorbij is. Maar koester ook weer de rituelen en tradities. Maak bewust tijd en heb er aandacht voor. Geniet van dat vaste koffiemoment en vier je eigen speciale familiefeestjes (met of zonder pizza op de bank..).
Als niets vanzelf gaat met je kind
Ouders van zorgintensieve kinderen hebben een flinke klus te klaren; altijd klaarstaan voor je kind, voortdurend zorg om en voor je kind en daarbij ook nog oog houden voor je andere kinderen, je relatie en niet te vergeten zichzelf.
Afgelopen weekend las ik het boek ‘Ik kan er net niet bij’ van Sander Verheijen. Hij beschrijft het verhaal van zijn gezin in de afgelopen jaren. Het boek raakte me zeer, niet in de laatste plaats omdat ik Sander, Jip, Willem en Maurits ken vanuit het revalidatiecentrum. Nooit heb ik zoveel respect gehad voor ouders als hier, op de vroegbehandeling van het revalidatiecentrum. Met eigen ogen zag ik wat het met ouders doet wanneer het leven van hun kind, de basale gezondheid van hun kind of de toekomstmogelijkheden van hun kind op het spel staan. De wilskracht, de veerkracht, het uithoudingsvermogen, de moed en de flexibiliteit die ouders dan laten zien, is groter dan ze ook zelf voor mogelijk hadden gehouden. De roze of blauwe wolk die overwaait, de constante spanning, het steeds moeten vechten voor je kind, het ontzettende gedoe om alles ook nog praktisch geregeld te krijgen, de struggle om je werk te behouden, het aan niets anders toekomen dan het overeind houden van je gezin. Sander beschrijft het herkenbaar en toegankelijk. En hij neemt je mee in de andere kant, de kant van de liefde, die ervoor zorgt dat ouders altijd voor hun kinderen gaan en als een team samenwerken om hun gezin zo goed als mogelijk vorm te geven. En juist dat laatste maakt het boek zo fijn om te lezen. Eigenlijk gaat het over de liefde van ouders voor hun kinderen en over het plezier van bij elkaar zijn.
Voor een ieder die zelf een kind heeft waarbij niets vanzelf gaat maar vooral voor alle andere mensen die geen idee hebben van het leven van deze gezinnen, is het boek een aanrader.