Daar zit mijn 13 jarige weer, opnieuw achter zijn Ipad, voor opnieuw een online les. De zoveelste in maanden. Hij wordt er moedeloos van en ik ook. Ik kan het eigenlijk niet meer aanzien. Waar het aanvankelijk lastig was, wennen en aanpassen, is het nu onverdraaglijk geworden. Vooral omdat veel andere dingen wel weer kunnen, mogen of toch gedaan worden. In de eerste maanden van de intelligente lockdown was het gezamenlijk aanpassen en deden we het samen. Dat voelde anders. Maar nu is het verschil te groot. Mijn dochter gaat weer naar school, wij als ouders werken weer volop, deels en waar nodig op locatie, sporten zijn weer begonnen, de vrije tijd wordt weer ingevuld. En.. nee, onze puber zit nog steeds thuis. Middelbare scholen zouden weer opengaan. Ik was te snel met mijn enthousiasme. Ik had ook niet kunnen overzien dat ‘open’ betekende ‘tot aan de zomervakantie twee dagdelen naar school’. Inmiddels gaat mijn zorg over volgend schooljaar. Ik gun mijn kind dat hij kan meedoen aan de maatschappij, dat hij in de ochtend naar school fietst, in beweging is, een doel heeft om zijn bed uit te komen, het gezellig heeft met leeftijdsgenoten, pret met ze kan hebben, de docenten ontmoet die hem graag dingen leren. Dat hij het idee heeft dat hij erbij hoort in de samenleving, dat we het belangrijk vinden dat hij ook meedoet. Willen jullie me helpen om eenieder hiervan te overtuigen? Zodat we de kans vergroten dat hij en al zijn leeftijdsgenoten na de zomer ook weer gewoon naar school kunnen? Onderteken dan de petitie;
https://petities.nl/petitions/middelbare-scholen-gewoon-weer-volledig-open?locale=nl