En ze leefden nog lang en gelukkig?
We trouwen om een relatie te bevestigen. Het moment waarop dat gebeurt lijkt wel te verschuiven.
Het is nog altijd het beeld waar kinderen mee opgroeien; de prins en de prinses vonden elkaar, ze kusten en… ze leefden nog lang en gelukkig. Daar hoort dan een prachtige bruiloft bij, met een witte jurk, een groot feest en een mooie taart.
Vandaag is het wereld huwelijksdag. Nu blijkt dit concept uit christelijk Amerikaanse hoek te komen, met het idee dat man en vrouw als fundament van het gezin de basiseenheid van de samenleving vormen. Binnen de Nederlandse samenleving wordt over het algemeen wat ruimer gedacht over vormen van relaties en ieders bijdrage aan de samenleving, in welke vorm dan ook. Maar goed, als we het idee van het huwelijk nemen, wat vinden we daar dan tegenwoordig van?
Kijkend naar de statistieken blijkt ‘lang’ vandaag de dag minder lang te zijn dan voorheen. Wanneer je de leeftijd van 55 hebt bereikt, is de kans groter dat je alleen komt te staan vanwege een scheiding dan door het overlijden van je partner. Dat is wel eens anders geweest…
Jonge stellen trouwen inmiddels veel minder vaak dan een jaar of veertig terug. Wanneer men dat doet, is dat vooral om de relatie te bevestigen. Blijkbaar hebben we nog wel steeds de behoefte om duidelijk te maken dat we bij elkaar horen en zoeken we naar een manier om daar zekerheid over te krijgen. We hoeven echter niet meer te trouwen om samen te mogen wonen, om kinderen te mogen krijgen en om de zakelijke kant te regelen. Het huwelijk lijkt dan ook te verschuiven van de start van de relatie naar de bestendiging van een relatie. Meer stellen trouwen tegenwoordig wanneer het huis er is, de kinderen er zijn en de liefde voortduurt. Dan gaat het dus puur om het bevestigen van de relatie, van de liefde. Een mooi uitgangspunt!
De liefde van je leven?
Een blog over hoe ingewikkeld het is om een relatie op lange termijn goed te houden en wat te doen om dat voor elkaar te krijgen.
Morgen is het valentijnsdag, de dag van de geliefden. Heb je ooit een valentijnskaart gekregen? Verrast door je geliefde of een onbekende aanbidder? Je kunt je vast nog het gevoel herinneren, de spanning, de vlinders in je buik. Toen je verliefd was en de wereld alleen maar om die ander leek te draaien. Verliefdheid is een sterke emotie en kan je soms helemaal overnemen. Veel relaties ontstaan vanuit deze verliefdheid, in elk geval in onze westerse samenleving. Verliefdheid is ook een dusdanig sterke emotie, die op lange termijn niet vol te houden is. Je zou tot niets anders komen in je leven.. De uitdaging die daarop dus logischerwijs volgt, is een relatie te vormen die op meer gebaseerd is dan op verliefdheid. Wanneer je samen kinderen krijgt, zeker als dat in een vroeg stadium van je relatie is, zorgt dit voor zoveel drukte dat je vaak wel even door kan en moet samen.
Verbaas je dan ook niet dat je tegen strubbelingen in je relatie aanloopt op het moment dat de kinderen iets ouder zijn. Ze gaan naar school, hebben niet meer voortdurend zorg nodig, blijken ook zonder jullie als ouders te kunnen. Dat is het moment waarop blijkt of je samen nog iets hebt. En vaak moet je dat gaan ontdekken en ontwikkelen. Dit samen doen kan je helpen je relatie goed door te zetten. Daarmee voorkom je dat een van jullie emotioneel losraakt van de relatie. Dit heeft namelijk vaak tot gevolg dat mensen uit elkaar gaan, iemand zijn eigen weg gaat, of er ruimte voor anderen is. De liefde van je leven is degene die je dichtbij haalt op het moment dat het moeilijk wordt. De durf die dat vraagt, is wat echte liefde is.